Czy nowe regulacje prawne rozwiążą problemy osób poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych, do których doszło wiele at temu? Na czym polega problem? Wyczerpanie sumy gwarancyjnej było powodem zaprzestania wypłat świadczeń ofiarom. Ta sytuacja ma się teraz zmienić.
Czym jest wyczerpanie sumy gwarancyjnej?
Kiedy zdarzy się wypadek komunikacyjny, osobie poszkodowanej przyznawane jest odszkodowanie. Jeśli doznała ona ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – może być to regularna wypłata pieniędzy – renta. Jeśli jednak sprawca wypadku w chwili zdarzenia nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia OC, świadczenie jest wypłacane przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Ustawa określa, na jaką sumę ubezpieczona jest odpowiedzialność cywilna sprawcy. Jeśli ta kwota się wyczerpie i należne odszkodowanie ją przerośnie – poszkodowany nie otrzyma pieniędzy, które u się należą.
Jaka jest suma gwarancyjna ubezpieczenia OC?
Na przestrzeni lat kolejne ustawy określały, jaka jest obowiązująca wysokość sumy gwarancyjnej w przypadku obowiązkowego ubezpieczenia OC. W 1991 roku było to tylko 720 000 złotych. Podniesienie tej kwoty spowodowało, że w 2003 roku suma ubezpieczenia OC wynosiła już 350 000 euro. Dziś suma gwarancyjna wynosi aż 5,1 mln euro na jedno zdarzenie. Choć te zmiany są oczywiście korzystne dla poszkodowanych, osoby, które uległy wypadkowi drogowemu wiele lat temu, gdy suma gwarancyjna była znacznie niższa, prawdopodobnie wyczerpały Już tę kwotę. Mimo przyznania renty – nie otrzymują pomocy finansowej. Od lat trwają więc prace nad tym, aby takim osobom pomóc.
Przeczytaj także: Co grozi za brak OC? W 2019 roku wzrastają opłaty karne!
Zmiana przepisów – czy wyczerpanie sumy gwarancyjnej nie będzie już problemem?
Pierwszą zmianę w przepisach dotyczącą tego problemu wprowadzono w 2016 roku. Wtedy to zmieniono treść Ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W artykule 22a umieszczono informację o obowiązki informowania poszkodowanego o możliwości wyczerpania się sumy gwarancyjnej:
Zakład ubezpieczeń informuje poszkodowanego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 4 rodzaje ubezpieczeń obowiązkowych pkt 1 lub 2, o możliwości wyczerpania się określonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, w przypadku gdy łączna kwota wypłaconych odszkodowań lub innych świadczeń przekroczy 80% określonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.
Co prawda możliwe było także dochodzenie swoich praw w sądzie, jednak korzystały z niego tylko te osoby, które o nim wiedziały i wystąpiły z roszczeniami w odpowiednim czasie. Prawo do takiego rozwiązania sprawy daje art. 357 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków spełnienie świadczenia byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami albo groziłoby jednej ze stron rażącą stratą, czego strony nie przewidywały przy zawarciu umowy, sąd może po rozważeniu interesów stron, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, oznaczyć sposób wykonania zobowiązania, wysokość świadczenia lub nawet orzec o rozwiązaniu umowy. Rozwiązując umowę sąd może w miarę potrzeby orzec o rozliczeniach stron, kierując się zasadami określonymi w zdaniu poprzedzającym.
Problem mają natomiast te osoby, których zmiana nie objęła, gdyż uległy wypadkowi przed jej wprowadzeniem. Jeśli nie został bowiem zachowany termin umożliwiający dochodzenie praw w sądzie z wspomnianego art. 357 Kodeksu cywilnego, pozostały one bez świadczeń.
Rozwiązanie problemu wyczerpania sumy gwarancyjnej
Zmiany, które są wprowadzane, mają poprawić sytuację ofiar wypadków, do których doszło przed 2016 rokiem. Dzisiaj niejednokrotnie są one pozbawione środków do życia z powodu wyczerpania sumy gwarancyjnej i niezdolne do samodzielnej egzystencji z powodu doznanych obrażeń. Efektem prac ma być umożliwienie wystąpienia z roszczeniem o przyznanie renty z artykuły 44 Kodeksu cywilnego:
§ 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.
§ 2. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.
§ 3. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.
- Październik miesiącem świadomości i profilaktyki raka piersi - 16 października 2020
- Jak działa telemedycyna? - 15 września 2020
- Polisa Nadziei – polisa OC/AC, dzięki której każdy może pomóc - 7 września 2020
